Historia szkoły

Pierwszą szkołę w Kwiatonowicach ufundował dziedzic Kwiatonowic, Kazimierz Sczaniecki. Podarował wsi grunt pod budowę szkoły. Jednak wśród mieszkańców nie było jednomyślności co do powstania budynku. Wieś podzieliła się na zwolenników i przeciwników budowy szkoły. Wreszcie po długich sporach wygrali zwolennicy budowy. Rozpoczęto ją w 1909 r. a zakończono w 1911 r. Budynek szkolny składał się z dwóch klas lekcyjnych i mieszkania dla nauczyciela. Szkoła powstawała w czynie społecznym. Cegłę na jej budowę wożono z cegielni w Stróżówce. Początkowo uczyła w niej córka właściciela Kwiatonowic, Krystyna. Później jej nauczycielami byli Antoni Markowicz i Karol Radecki. Uczyły także w szkole panie Mrozowa i Zabierowska.

W okresie przed pierwszą wojną światową i po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. szkoła była dwuklasowa. Reforma jędrzejowiczowska wprowadziła w 1932 r. powszechną 7-letnią szkołę powszechną, ale o trzech stopniach organizacji: I stopień 4 - klasy , II stopień - 6 klas i III stopień - 7 klas. Na wsi jednak przeważały szkoły I albo II stopnia z jednym albo z dwoma nauczycielami. Po reformie w Kwiatonowicach została utworzona szkoła II stopnia : 6-klasowa z dwoma nauczycielami. Kierownikiem szkoły został Stanisław Synowiecki, wraz z nim uczyła jego żona.

We wrześniu 1939 r., uciekając przed Niemcami, kierownik szkoły wywiózł kronikę i pieczęcie szkoły na wschód. Jego następcą został Józef Gryboś, pochodzący z Kwiatonowic, a zamieszkały do 1939 r. w Koninie, gdzie pełnił funkcję kierownika szkoły powszechnej. Został wysiedlony przez Niemców i osiadł w Kwiatonowicach. Zamieszkał w szkole wraz z rodziną. Szkoła była zajęta przez Niemców. Józef Gryboś uczył dzieci w zimie, po domach prywatnych, a w cieplejsze dni w stodołach i na miedzach, wśród pól. W szkole uczyła także nauczycielka Janina Pudłowa, która uciekła przed Rosjanami ze wschodu i na czas okupacji zamieszkała w Kwiatonowicach. Od jesieni 1944 r. jako nauczycielkę zatrudniono Anielę Mackiewicz, która zamieszkała we wsi po upadku powstania warszawskiego. Kilka miesięcy uczyła także żona Józefa Grybosia. Wiosną 1945 r. kierownik szkoły wraz rodziną wrócił do Konina na dawne stanowisko. Pani Mackiewicz wyjechała do Warszawy po zakończeniu roku szkolnego.

W dniu 15 maja 1945 r. na kierownika szkoły wybrano Antoniego Rosponda. W tym właśnie roku szkoła została przeorganizowana. W miejsce dawnej 2-klasowej powstała szkoła 7-klasowa, do której uczęszczały też dzieci z Bugaja. Rok później dla potrzeb szkoły adaptowano dwa pokoje w dworku rodziny Sczanieckich, którzy utracili majątek na podstawie dekretu o reformie rolnej. W ten sposób do dyspozycji uczniów były łącznie cztery pomieszczenia klasowe, dwa w dworku, dwa w starym budynku szkolnym. W roku szkolnym 1947/48 do szkoły uczęszczało 131 uczniów, w roku następnym otwarto dla nich świetlicę mieszczącą się w Domu Ludowym. Antoni Rospond kierował szkołą do 1954 r., kiedy to objął równorzędne stanowisko w Łużnej.

W Kwiatonowicach kierownikiem został Stanisław Kozieł, a grono pedagogiczne stanowili: Emilia Kozieł, Ewa Szwarga, Ludomir Mazela. Reforma w 1966 r. wprowadziła model szkoły 8-klasowej. Dotychczasowa baza lokalowa okazała się zbyt szczupła, postanowiono więc (w roku 1971) rozpocząć budowę nowej szkoły z sześcioma salami lekcyjnymi. Prace rozpoczęto jesienią, przy znacznym wsparciu mieszkańców wsi.

W roku szkolnym 1972/73 dyrektorem placówki została Emilia Jamro. Dla szkoły był to trudny okres, ponieważ obniżono stopień jej organizacji z powodu spadku liczby uczniów. Zajęcia dydaktyczne odbywały się w klasach łączonych. W styczniu 1974 r. Urząd Powiatowy w Gorlicach podjął decyzję o utworzeniu Zbiorczej Szkoły Gminnej w Kobylance. Do tejże szkoły miały być dowożone dzieci z Kwiatonowic. Sprzeciw mieszkańców spowodował odroczenie decyzji do 1 września, ale w nowym roku szkolnym uczniowie klas V-VIII podjęli naukę w Kobylance. Nowy budynek szkoły w Kwiatonowicach oddano do użytku 20 lutego 1977 r. Dzięki temu uczniowie klas I-IV mieli zapewnione bardzo dobre warunki do nauki. Grono pedagogiczne tworzyli wówczas: Emilia Jamro - dyrektor, Franciszka Jarek, Elżbieta Mruk i Bożena Cetnarowicz. W 1984 r. dołączyła do nich Renata Filipowicz. Społeczność wsi wspólnie z nauczycielami podjęła starania o reaktywowanie szkoły 8-klasowej, zakończone powodzeniem. Od 2 września 1985 r. ponownie w szkole uczyły się klasy I-VIII, w liczbie 80 uczniów. W skład grona pedagogicznego wchodzili: Renata Filipowicz - dyrektor, Olga Potyrało, Elżbieta Mruk, Jadwiga Kalisz, Emilia Jamro oraz Aleksander Kalisz. Przez wiele lat stanowili trzon kadry pedagogicznej.
W czerwcu 1986 r. szkoła przyjęła imię Marii Konopnickiej.

 Reforma szkolnictwa - gimnazjum

W latach dziewięćdziesiątych XX w. rozbudowano szkołę o kolejne pomieszczenia dydaktyczne i, tak jak poprzednio w budowie czynnie pomagali mieszkańcy wsi. Na początku działalności szkoły priorytetem było poprawienie bazy lokalowej. Sukcesem stało się oddanie do użytku (po pięciu latach budowy) w 1998 budynku z częścią dydaktyczną. Rozbudowa stała się nakazem chwili w obliczu reformy szkolnictwa, gdyż w miejsce dotychczasowej ośmioletniej szkoły podstawowej Ministerstwo Edukacji Narodowej w roku szkolnym 1999/2000 utworzyło sieć opartą na nauczaniu wczesnoszkolnym (klasy I-III  szkoły podstawowej) i szkole podstawowej (klasy IV – VI jako jeden ciąg zwany szkołą podstawową), oraz klasy gimnazjalne w cyklu 3-letnim. Naukę w szkole średniej skrócono o jeden rok, co spowodowało wydłużenie kształcenia w szkołach lokalnych.

 
Rok szkolny 2012/2013 to moment, w którym Gimnazjum oraz szkoła Podstawowa zostały połączone i funkcjonują jako Zespół Szkół w Kwiatonowicach. Rok 2012 to także rok pożegnań i powitań. W tym roku z obowiązkami dyrektora szkoły pożegnała się nasza Pani Dyrektor Renata Filipowicz, której tak wiele zawdzięczamy i która, jak nikt inny przekazywała uczniom, nauczycielom i całemu środowisku - energię i niezwykły zapał. Jej obowiązki przejął Pan Maksymilian Olszewski.

  Reforma szkolnictwa - likwidacja gimnazjów

11 stycznia 2017 roku w Dzienniku Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej został opublikowany akt prawny, likwidujący w roku szkolnym 2017/2018 dotychczasowy system szkolnictwa. Zgodnie z tym aktem prawnym zdecydowano się na powrót do systemu kształcenia sprzed reformy 1999 roku. Dla szkoły oznaczało to konieczność wygaszenia nauki w klasach gimnazjalnych, przy okazji zreformowano również strukturę szkoły w Kwiatonowicach. W miejsce Samorządowego Przedszkola, Szkoły Podstawowej i Gimnazjum powołano do życia Zespół Szkolno – Przedszkolny. Pierwszym dyrektorem instytucji został Pan Maksymilian Olszewski i pełni te funkcję do chwili obecnej.

       Baza lokalowa i dydaktyczna instytucji współcześnie

Od 1997 r. szkoła posiada nowoczesną, skomputeryzowaną bibliotekę, zaopatrzoną w czytnik kodów kreskowych i 4 komputery. Program, z którego korzysta to MOL Optivum. Biblioteka składa się z trzech pomieszczeń: wypożyczalni, czytelni i magazynu książek, łącznie 50 m2 powierzchni.

Biblioteka posiada około 14 tys. woluminów i 25 tytułów zaprenumerowanych czasopism oraz cały zestaw lektur do szkoły podstawowej i gimnazjalnej, a także różnego rodzaju encyklopedie, zarówno tradycyjne jak i multimedialne. Z jej zbiorów korzystają więc nie tylko uczniowie szkoły podstawowej i gimnazjum. Bardzo często jest ona odwiedzana przez uczniów szkół średnich i przez dorosłych mieszkańców wsi.

Od roku 1996 szkoła realizowała program Szkoły Promującej Zdrowie. Natomiast od roku 1997 -  oficjalnie należy do Nowosądeckiej Ligii Szkól promujących Zdrowie.

W czerwcu 2003 r. uzyskaliśmy Certyfikat Małopolskiej Sieci Szkół Promujących Zdrowie. Od lutego 2001 r. ściśle współpracujemy z Gimnazjum oraz Przedszkolem, a podejmowane działania prozdrowotne dotyczą wszystkich dzieci.

W latach 1999 - 2002 w szkole organizowane były Sesje Ekologiczne Gminy Gorlice.

W roku 2007 szkoła została nagrodzona certyfikatem Szkoły jagiellońskie, przyznanym za realizację projektu edukacyjnego skierowanego do wszystkich zamieszkujących małą ojczyznę – mieszkańców Kwiatonowi i przyległych miejscowości.

W latach 1998 - 2000 głównym celem była modernizacja starej części szkoły, a więc wymiana centralnego ogrzewania na instalację nowego typu.

W 2002 roku oddano do użytku pierwszą pracownię komputerową w szkole.

W latach 2001 - 2003 wymienione zostały okna, ocieplono budynek i poddasze.

W 2007 r. oddano do użytku długo oczekiwaną przez mieszkańców salę sportową.

Rok 2009 wiąże się z bardzo przyjemnym dla uczniów szkoły podstawowej wydarzenie - wtedy to odbył się wyjazd na Zieloną Szkołę do Gdańska - Sobieszewa.

Zrealizowano następujące programy psychoedukacyjne i psychoprofilaktyczne:
- "Spójrz inaczej",
- "II elementarz, czyli program 7 kroków",
- "Sąd nad papierosem",
- "Podaj dłoń",
- "Agresja przemoc w naszym życiu",
- "Rozwiązywanie indywidualnych problemów",
- "Sposoby rozpoznawania agresji i radzenia sobie z nią",
- "Jak pokonać agresję",
- "Zdrowie duchowe",
- "Jak pokonać agresję",
- "Zdrowie psychiczne w szkole",
- "Sposoby radzenia sobie ze stresem".

Kolejne lata w szkole to przede wszystkim projekty edukacyjne, którymi w różnym stopniu objęci byli wszyscy uczniowie:
- 2009 - "Rozum szachisty, język anglisty". Projekt realizowany był przez Stowarzyszenie Oświatowe Wsi Kwiatonowice w partnerstwie z Gminą Gorlice w ramach działania 9.5 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki "Oddolne inicjatywy edukacyjne na obszarach wiejskich".

- 2009 - "Z pola do przedszkola". Projekt realizowany również przez Stowarzyszenie Oświatowe Wsi Kwiatonowice przy wsparciu finansowym w ramach Norweskiego Mechanizm Finansowego. Główny celem było wspieranie równego dostępu do edukacji dzieci w wieku przedszkolnym poprzez promowanie przedszkoli, organizowanie czasu wolnego dla dzieci oraz profilaktyka i promocja zdrowia.

- 2010 - Przedsięwzięcie mające na celu zagospodarowanie czasu wolnego poprzez organizację zajęć rekreacyjno - sportowych pod nazwą "Już pływam", w ramach gminnego projektu "Radosne pływanie", współfinansowanego ze środków Gminy Gorlice oraz Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie.

- 2010  "Bądźmy bezpieczni" - szkolenia z pierwszej pomocy dla dzieci z Przedszkola, uczniów Szkoły Podstawowej i Publicznego Gimnazjum w Kwiatonowicach. Projekt współfinansowany był przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego w obszarze działania 9.5 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Oddolne inicjatywy edukacyjne na obszarach wiejskich.

- 2012 - "Jasne barwy szkoły" to projekt systemowy wspierający indywidualizację nauczania i wychowania uczniów klas I-III szkoły podstawowej. Projekt ten był współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Człowiek ? najlepsza inwestycja.


Kolejne lata działalności szkoły pozwoliły na wzajemną, owocną współpracę nie tylko grona pedagogicznego ale także środowiska lokalnego, dzięki czemu szkoła stała się ośrodkiem i centrum życia wsi. W wyniku wspólnego działania tradycją stała się organizacja imprez i przedsięwzięć, które skupiają w murach szkoły uczniów, nauczycieli, rodziców  oraz wszystkich mieszkańców wsi:
- Dzień Papieski,
- Dzień Seniora,
- Dzień Rodziny i Piknik Rodzinny,
- Dzień Matki,
- Święto Uchwalenia Konstytucji Trzeciego Maja,
- akcje krwiodawstwa,
- Szlachetna Paczka,
- Betlejemskie Światło Pokoju.

Uczniowie szkoły podstawowej co roku uczestniczą także licznych konkursach oraz przeglądach, które pozwalają im rozwijać talenty i umiejętności, a także pogłębiać wiedzę z różnych przedmiotów:
- konkursy recytatorskie,

- konkursy kuratoryjne,
- przeglądy  i konkursy piosenki,
- przeglądy zespołów kolędniczych,
- Turnieje Wiedzy Pożarniczej,
- Międzyszkolne Konkursy na temat życia i twórczości Marii Konopnickiej i wiele innych.

Tradycją szkoły stało się także coroczne zjazdy szkół im. Marii Konopnickiej.

Co roku szkoła uczestniczy także w Kampanii Profilaktycznej Gminy Gorlice oraz w gminnych obchodach świąt narodowych.

Szkoła nasza to także szereg inicjatyw i akcji, zarówno tych spontanicznych jak i cyklicznych. Staramy się stworzyć jak najlepsze warunki do harmonijnego rozwoju i efektywnego kształcenia naszych uczniów. Angażując się w różnorodne akcje uczymy odpowiedzialności i empatii, stawiając granice i wyznaczając obowiązki  sumienności i rzetelności.
Nieustannie wzbogacamy nasz warsztat pracy, skłaniamy się ku nowym formom i metodom pracy. Dbamy aby nasza szkoła była miejscem przyjaznym zarówno uczniowi, jak i jego rodzicom czy dziadkom.

Szkoła jako element Małej Ojczyzny

Lata działalności szkoły pozwoliły na wzajemną, owocną współpracę nie tylko grona pedagogicznego ale także środowiska lokalnego, dzięki czemu szkoła stała się ośrodkiem i centrum życia wsi. W roku 2007 szkoła została nagrodzona certyfikatem Szkoły jagiellońskie, przyznanym za realizację projektu edukacyjnego skierowanego do wszystkich zamieszkujących małą ojczyznę – mieszkańców Kwiatonowic i przyległych miejscowości. W wyniku wspólnego działania tradycją stała się organizacja imprez i przedsięwzięć, które skupiają w murach szkoły uczniów, nauczycieli, rodziców  oraz wszystkich mieszkańców wsi. Angażując się w różnorodne akcje uczymy odpowiedzialności i empatii, stawiając granice i wyznaczając obowiązki  sumienności i rzetelności. Szkoła nasza to także szereg inicjatyw i akcji, zarówno tych spontanicznych jak i cyklicznych. Staramy się stworzyć jak najlepsze warunki do harmonijnego rozwoju i efektywnego kształcenia naszych uczniów. Nieustannie wzbogacamy nasz warsztat pracy, skłaniamy się ku nowym formom i metodom pracy. Dbamy aby nasza szkoła była miejscem przyjaznym zarówno uczniowi jak i jego rodzicom czy dziadkom.